Dr. Jose Rizal

ltaas ang iyong noong aliwalas

ngayon, Kabataan ng aking pangarap!

ang aking talino na tanging liwanag

ay pagitawin mo,a, Pag-asa ng Bukas!

lkaw ay lumitaw, O Katalinuhan

magitang na diwang puno sa isipan

mga puso nami’y sa iyo’y naghihintay

at dalhin mo roon sa kaitaasan.

Bumaba kang taglay ang kagiliw-giliw

na mga silahis ng agham at sining

mga Kabataan, hayo na’t lagutin

ang gapos ng iyong diwa at damdamin.

Masdan ang putong na lubhang makinang

sa gitna ng dilim ay matitigan

maalam na kamay, may dakilang alay

sa nagdurusa mong bayang minamahal.

lkaw na may bagwis ng pakpak na nais

kagyat na lumlpad sa tuktok ng langit

paghanapin mo ang malamblng na tinig

doon sa OIimpo’y pawang nagsisikap.

lkaw na ang himig ay lalong mairog

Tulad ni Pilomel na sa luha’y gamot

at mabisang lunas sa dusa’t himuntok

ng puso at diwang sakbibi ng lungkot

Ikaw, na ang diwa’y makapangyarihan

matigas na bato’y mabibigyang-buhay

mapagbabago mo alaalang taglay

sa iyo’y nagiging walang kamatayan.

lkaw, na may diwang inibig ni Apeles

sa wika inamo ni Pebong kay rikil

sa isang kaputol os Ionang maliit

ginuhit ang ganda at kulay ng langit.

Humayo ka ngayon, papagningasln mo

ang alab ng iyong isip at talino

maganda mong ngala’y ikalat sa mundo

at ipagsigawan ang dangal ng tao.

Araw na dakila ng ligaya’t galak

magsaya ka ngayon, mutyang Pilipinas

purihin ang bayang sa iyo’y lumingap

at siyang nag-akay sa mabuting palad.

Dr. Jose Rizal

Alça el front, jovent filipí,

en aquest dia!

Llueix resplendent la teva rica gallardia,

bella esperança de la pàtria meva!

Vola, geni grandiós,

i els infon noble pensament,

que llanci vigorós mes ràpid que el vent,

la seva ment verge al gloriós seient.

Baixa, amb la llum grata

de les arts i ciències, a la sorra, joventut,

i desencadena la pesada cadena

que el teu geni poètic encadena.

Veu que en l’ardent zona

acord van habitar les ombres, I’hispa

esplendent corona, amb pia i sàvia má,

ofereix ai fill d’aquest sòl indià.

Tu, que buscant puges,

en ales de la teva rica fantasia,

de l’Olimp els núvols. tendríssima Poesia.

més saborosa que nèctar i ambrosia.

Tu, de celeste accent,

melodiós rival de Filomena.

que en variat concent en la nit serena

dissipes del mortal l’amarga pena;

Tu, que la pena dura

animes a l’impuls de la teva ment,

i la memòria pura del geni refulgent

eternitzes, amb geni prepotent;

I tu. que el divers encant de Febo,

estimat del diví Apel·les. i de Natura el mantell,

amb màgics pinzells

traslladar al senzill llenç;

Correu! que sacra flama del geni

el Lauro coronar espera,

escampant la Fama amb trompa pregonera

el nom del mortal per l’ampla esfera.

Dia, dia feliç,

Filipines gentil, per la teva terra!

AI Potent beneeix, que amb amant anhel

la ventura i el consol t’envia.